نبشی استیل 

نبشی در واقع برشی است از مقطع آهن و یا فولاد که در صنعت به نام L یا Angel نیز آن را می شناسند.

نبشی ها  بیشترین کاربرد را به عنوان عناصر اتصال دهنده دو مقطع آهنی (مانند تیرآهن) و یا فولادی در صنعت ساختمان سازی و صنایع  مشابه دارند.

نبشی ها به دو صورت فابریک( توسط کارخانه از ابتدا به صورت نبشی تولید و عرضه  می شوند) و یا روش پرسی تولید عرضه می شوند.

نبشی استیل / نبشی استنلس استیل

نبشی استیل یا نبشی استنلس استیل (Stainless Steel) در صنایع مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد و در مواردی که مقاومت به زنگ زدن و خوردگی مطرح باشد بیشترین استفاده را دارد.

این نبشی با استانداردهای مختلفی نظیر؛ نبشی ۳۰۴، نبشی ۳۱۶، نبشی ۴۲۰ و سایر استانداردهای فولادهای زنگ نزن (فولادهای استنلس استیل) عرضه می شود.

تاریخچه ی کشف فولادهای استنلس استیل

هنگامی که آهن با اکسیژن موجود در هوا ترکیب می شود، اکسید آهن قرمز رنگ (که همان زنگ آهن است) تولید می شود. در این میان نوعی فولاد هم وجود دارد که زنگ نمی زند.

هری بریرلی (Harry Brearley) متالوژیست انگلیسی، اولین شخصی بود که به کشف این آلیاژ نائل آمد.

در واقع این اتفاق دز سال های قبل از جنگ جهانی اول بود که تولید اسلحه به طور چشم گیری افزایش یافته بود و بریرلی جهت رسیدن به آلیاژی از فولاد که مقامت بالایی در مقابل فرسایش ناشی از درجه حرارت بالا در اسلحه ها داشته باشد.

شروع به آزمایش های گوناگون جهت رسیدن به آلیاژ مورد نظور خود نمود.

او شروع به افزایش مقدار کرم در فولاد کرد و به مقایسه ی آن با فولادهای کربنی استاندارد پرداخت.

این مرد پس از انجام آزمایش های پی در پی و حاصل نشدن نتیجه، تمام فلزات را در انبار آزمایشگاه اش گذاشت و با ناامیدی آن جا را ترک کرد.

وی پس از گذشت ماه ها به طور ناگهانی متوجه شد در میان این فلزات، یک فلز وجود دارد که علی رغم زنگ زدگی تمام فلزات، زنگ نزده و اکسید نشده است.

بریرلی با انجام آزمایش های دقیق متوجه شد این قطعه یک آلیاژ از فولاد با  ۱۴% کروم است. که امروزه آن را با نام فولادهای “استنلس استیل” و یا به طور عامیانه “استیل” می شناسند.